Naar Noord-Frankrijk is altijd een belevenis. De Noord-Fransen staan erom bekend een heel enthousiast publiek te zijn, dus is dit steeds iets om naar uit te kijken. Even buiten Lille ligt het dorpje Douchy-Les-Mines waar wij te gast waren op een lokale carnavalsviering.
Het is zo’n drie uur rijden, maar aangekomen worden we gastvrij ontvangen. We kleden ons om in een sporthal die, voor de verandering, een ruim was ingericht. Een verademing. Een bar stond ingericht, maar bij het uitladen van de instrumenten bleek er een probleempje te zijn; een carrier bleek niet mee.
Hoe los je dit op? Geen enkele muziekkorps bleek met een instrumentarium als het onze te spelen. Een hulplijn? Gelukkig konden de collega’s van Showband Calypso depanneren en werd een reddende engel een paar hondertal km verderop gestuurd. Dank je wel alvast!
Dan toch kunnen starten en de stoet was vrij leuk ingericht. We maakten een ommetje rond het dorp en op elk kruispunt was een mini-tribune ingericht alwaar we gequoteerd werden door het lokale comité. Daar was ook telkens heel wat toeschouwers te vinden en een ideaal moment dus voor ‘een boogje’. Met al ons enthousiasme, sommigen iets te enthousiast (hé Wim zonder pluim), brachten we onze nummertjes ten gehore.
En na een kleine twee uur zat de stoet er al op. Na nog een stop in de lokale McDonald’s trokken we huiswaarts richting ‘t zèètje.
verslag: Gerrit