Als ‘Bleutje’ mee naar Herdorf

Toen me gevraagd werd om mee te gaan naar Herdorf heb ik eigenlijk niet getwijfeld. Iedereen vol lof over het vieren van karnaval in Duitsland. Hoewel, de weken en dagen voor het vertrek begon iedereen me te vragen of ik het nog zag zitten, of ik wel wist waar ik aan begon.  Ik dacht, we zien wel, zo erg zal t wel niet zijn…..

De heenrit is zeer vlot verlopen, iedereen op tijd paraat en geen file onderweg. De aankomst in het hotel was zeer hartelijk. De uitbaatster was blij om iedereen terug te zien en ook Mike, de ex-voorzitter van DJK,  was van de partij om ons welkom te heten.  Nadat we onze valiezen op de kamer gelegd hadden mochten we aan tafel gaan. Er werd me aangeraden de befaamde Jagersnitzel helemaal op te eten want het zou de eerste en laatste treffelijke maaltijd van het weekend worden.

Na de maaltijd trokken we onze pakjes aan en voor we naar de plaatselijke feestzaal  vertrokken werd eerst nog een foto genomen op de trappen van het hotel: de familie Auf Trapp

Daarna ging het richting Knappenzaal (feestzaal) om de zitting bij te wonen. Tussen de verschillende acts door waren ook wij aan de beurt.  Ons eerste optreden was een feit en het publiek kon onze muziek wel smaken. Nadien was er nog een leuk feestje waarbij we vele vrienden terug zagen, en in mijn geval, leerden kennen. Hier wonen zeer lieve, open en gastvrije mensen die erg appreciëren dat we uit België kwamen om mee te vieren.

Na een heerlijk ontbijt op de tweede dag ging het richting skihut. Een gezellige skihut waar al van ‘s morgens vroeg gefeest wordt. Na het middagmaal gingen we naar een andere, kleinere feestzaal. Daar werd de nieuwe prins verkozen en ook het thema van karnaval volgend jaar. We konden niet anders dan ook hier een deuntje te spelen, samen met een plaatselijke band. Daarna, wat dacht je, feestje natuurlijk! Ik moet voor volgend jaar zeker de Duitse manier van dansen leren, ik bracht er niks van terecht!

Op de derde dag, Rosenmontag, werden we ontvangen in het gemeentehuis waar we op een rustige manier een deuntje speelden, drankje nuttigden, …  Toen kwam de domper op het feest. De stoet zou afgelast worden wegens stormweer. Iedereen was zeer teleurgesteld maar voor de veiligheid van de hoge praalwagens was dit een goede beslissing. Uiteindelijk is het stormweer niet tot in Herdorf geraakt en plots hoorden we rumoer buiten. De groep van DJK begon toch aan een  stoet! Bij ons was er wat twijfel, wat gaan we nu doen? We wisten niet wat van ons verwacht werd en bij de tijd dat we onze kostuums aan zouden hebben zou de korte stoet al afgelopen zijn.
Dan maar op ons eigen tempo! Iedereen z’n kostuum aan, instrument mee en naar buiten. We begonnen onze eigen stoet iets voorbij het hotel, en dat in een stralend zonnetje en gingen zo verder richten de grote feestzaal. Als nieuwe deelnemer werd ik vaak herkend en spontaan aangesproken, het is super dat de mensen hier zo open en joviaal zijn.

Dit kon alvast tellen voor mijn eerste jaar Herdorf, maar ik zal volgende jaar teug komen om de echte stoet mee te maken!

Herdorf, hou je klaar, want volgend jaar zijn ‘die Belgien wieder dahr’!

Nele

 

Winkelwagen